Niech serce zabije mocniej...

"Serca uwielbiają każdego, dla którego biją mocniej."


Boże Narodzenie upłynęło w bardzo przyjemnej atmosferze rozmów, przemyśleń, światełek na choince i herbaty w filiżance. Chociaż nie wszystko udało mi się zrobić tak, jak sobie to zaplanowałam to cieszę się, że udało mi się zobaczyć Wasz uśmiech. Usłyszeć Wasz śmiech. Dostrzec radość z dawania upominku i poczuć radość niezwykłą z otrzymywania podarunku. Dziękuję. Naprawdę. To więcej niż mogłam przypuszczać. To więcej, niż mogłam chcieć... Dziękuję. 


Wczoraj, zanim wsiadłam do samochodu, aby pojechać do rodziców, mój wzrok zaczytywał się w jednym z ostatnich Twoich maili. Obiecałaś mi tak wiele... Samo czytanie tego, jak się mną zajmiesz wywołało rumieniec na mojej twarzy. Ale tak bardzo zrobiło mi się przykro, że już nie możemy razem dzielić tych chwil. Pomimo to serce zabiło mi mocniej, gdy zakładając buty usłyszałam dźwięk smsa i zobaczyłam, że ów życzenia świąteczne są od Ciebie. Później, już jadąc, znów poczułam, jak to wszystko - cały świat - daje mi subtelne znaki. Kuba Badach w świątecznym utworze. Akurat ustawiłam stację - zupełnie przypadkowo - w której na cyfrowym wyświetlaczu są nazwiska wykonawców... I padło na niego. 


Nie służyło nam to, wiem. Każda miała jakieś 'ale' do drugiej. Widać - tak miało być. Chcę jednak, abyś wiedziała - nawet jeśli tego nie przeczytasz - że życzę Ci szczęścia. I uśmiechu. Życzę Ci, abyś po prostu żyła tak, jak sobie to zaplanujesz. 


* * *

Tęsknotę budzi świadomość, że trzy najważniejsze, siejące największy zamęt w moim życiu kobiety, są już dawno poza moim zasięgiem. Idzie Nowy Rok. Chciałabym móc definitywnie zamknąć te rozdziały. Nie marzyć już, nie tęsknić. Nie płakać. W szczególności za Tobą... Bo Ty byłaś w tym wszystkim najbardziej intensywna... Chociaż nie trwała to długo... Tak jak wspominałam - byłaś bezkonkurencyjna. Ale ja... nie byłam dostatecznie dobra. Nie umiałam być twarda. I to mnie zgubiło. 


Nowy Roku... Proszę o taki wewnętrzny spokój. Utemperowanie tej gonitwy, która się we mnie toczy nieustająco. Daj mi siłę do pracy, do tego, abym potrafiła kochać drugiego człowieka. Abym była spokojna takim dobrym spokojem. 


W słuchawkach - cisza.
Dobranoc.
Wszystkiego dobrego na święta.
Wszystkiego szczęśliwego w Nowym Roku.





"Nic, naprawdę nic nie pomoże, jeśli Ty nie pomożesz dziś miłości."


Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Człowiek człowiekowi człowiekiem...

Obraz
"Nic, naprawdę nic, nie pomoże, jeśli Ty nie pomożesz dziś miłości." J uż dłuższy czas nic tutaj nie zamieszczałam, ale nie wynikało to stricto z braku doboru słów, chociaż fakt - na brak weny w ostatnim czasie narzekam. Chyba praca w istocie odbierała istotny pierwiastek chęci do pisania. Dobrze, że nie odebrała go do życia, bo to byłoby patowe. O statnie półtora roku - a podkreślam to często, ponieważ coś się wówczas odmieniło - pokazuje mi, że relacje międzyludzkie są trudne. Tym razem mam wrażenie, że jest coś, co kruszy moje mury. Wszystko jest niepewne. Delikatne. I chciałabym... naprawdę chciałabym... aby to było coś więcej. Ale na nic nie naciskam, niczego nie zakładam z góry. M oje myśli są wciąż pełne ludzi, których już dawno nie powinno tam być. Ale nawet gdy nie myślę, śnią mi się nocą. Tak jak dzisiaj... To jest straszne, bo nieraz rozmawiałam z ludźmi na temat tego, ze nie powinno się wracać do dawnych relacji, bo to zawsze jest powrót wspomnień...
Czytaj więcej

Przeddzień Halloween...

Obraz
 "- Śmiech oświetla życie. Jest jak lampa. - odparła. - Bez niego jest ciemno, duszno i ciasno, nawet wówczas, gdy świeci słońce." ~*~ Minęło około czterech miesięcy od mojego ostatniego wpisu tutaj. W każdym tygodniu pojawiała się myśl, że warto byłoby utrwalić czas, który minął, ale - standardowo - ciągle coś mnie od tego odciągało. W dużej mierze uciekałam w świat symulacji życiowej w The Sims 4. Pojawiała się we mnie wizja, którą chciałam tam przenieść, no i wygrywało to z chęcią napisania tutaj czegokolwiek. Ale, ale! Dzięki temu dzisiaj, gdy moja Połówka poszła spać, mam chwilkę, aby to wszystko jakoś poskładać w całość. W słuchawkach leci jakiś przyjemny ambient grany na pianinie.  Od ostatniego wpisu sporo się zmieniło. Przede wszystkim - we mnie. Może nawet nie tyle, że zniknęły wątpliwości, ale chyba po prostu bardziej skupiłam się na tym, co życie mi podarowało - na związku. Owszem, nie jest idealnie, pewnie nie wpisuje się w jakiś mój kanon idealnej relacji i nier...
Czytaj więcej

Frustracja i smutek...

~*~  Niezliczoną ilość razy w ostatnim półroczu myślałam o napisaniu tego wpisu. W mojej głowie układały się całe treści, które chciałam z siebie wylać, ale ostatecznie wygrywały inne sprawy albo okoliczności były niesprzyjające.  Powróciłam do czegoś, co ma mi pomóc okiełznać emocje, rosnącą złość i frustrację. Będąc na ostatniej wizycie u neurologa poprosiłam o przepisanie leku, który kiedyś pozwolił mi na pół roku stać się bardziej rozsądną, spokojną i skorą do przemyślanych zachowań. Niestety, poziom mojej złości w ostatnich miesiącach był na tyle przytłaczający, że uświadomiłam sobie, że bez farmakologii się nie obejdzie. Myślę też poważnie nad terapią. Jest to na tyle dobijające, że nie potrafię sobie z tym dać rady. Czuję się jak w klatce, czuję się nieszczęśliwa. Nieszczęśliwa w związku i mocno nim rozczarowana.  To skłoniło mnie do poważnej rozmowy z moją partnerką. Powiedziałam jej o swoich rozczarowaniach, o tym, jak mnie to wszystko przytłacza. Powiedziałam je...
Czytaj więcej